پله

ستاره برزیلی فوتبال با سه عنوان قهرمانی جام جهانی در سال‌های ۱۹۵۸، ۱۹۶۲ و ۱۹۷۰ رکورد بی نظیری را از خود بجا گذاشته است. پله از معدود بازیکنانی است که به باشگاه خود وفادار بوده و در حقیقت تمام دوران باشگاهی خود را در سانتوس برزیل گذرانده است. هفتاد و هفت گل  در نود و دو بازی ملی در دورانی که بازی‌های ملی زیادی در دنیا برگزار نمی‌شد، رکورد تکرارنشدنی است که صرفا از بازیکنی چون او قابل تصور است. از نکات قابل توجه در مورد پله علاقه او بـه ثروت و حضور فعالش در  آگهى‌‌هاى تلويزيونى اسـت. پدرش ژائو راموس فوتبالیست بود و به نام دوندینیو مشهور بود و مادرش دونا سلسته نام وی را به خاطر توماس ادیسون، ادسون گذاشت. پله در مورد لقبش گفته است: در کودکی وقتی کسی به من می‌گفت، سلام پله، عصبانی می‌شدم و فریاد می‌زدم، یک بار حتی با مشت به صورت یکی از همکلاسی‌هایم زدم و دو روز تنبیه شدم. اما الان عاشق اسم مستعارم هستم.

دیگو آرماندومارادونا

همواره مارادونا را با پله مقایسه می‌کنند. این موضوع در عین حالی که می‌تواند جذاب باشد، نادرست به نظر می‌رسد. میزان محبوبیت مرد آرژانتینی در بین علاقمندان به فوتبال در جهان به مراتب بیشتر از پله بوده و این تناسب در کشور برزیل و آرژانتین کاملا برعکس می‌باشد. با این حال به نظر می‌رسد این دو بازیکن با دو ذهنیت متفاوت بسیار به هم نزدیک بوده تا جایی که پله بعد از فوت ماردونا آرزو می‌کند در بهشت با او فوتبال بازی کند. ” آرزویی که با مرگ پله به واقعیت پیوسته است.” در مورد مارادونا این نکته قابل گفتن است که؛ دیگو با احساس، زود رنج و در عین حال جسور بود. او یک تنه آرژانتین را در دو جام جهانی 1986 و 1990 به فینال رساند و اگر حادثه جام جهانی 1994 پیش نمی‌آمد، سومین فینال را  نیز تجربه می‌کرد. باید از هنرنمایی‌های مارادونا در ناپولی نیز یاد کرد:  او با ۱۱۵ گل زده در ۲۵۹ بازی اسطوره پارتنوپی به شمار می‌آید و به‌عنوان بهترین بازیکن تاریخ‌شان شناخته می‌شود. آنان حتی نام ورزشگاه‌شان را هم بعد از درگذشت او، به نامش تغییر دادند.

یوهان کرایف

هلندی‌ها هرچند یگانه کشور بدشانس و ناکام تمام ادوار جام جهانی هستند اما ستاره‌های فراوانی نیز به دنیای فوتبال معرفی کرده‌اند. رودگولیت، فان باستن و بسیاری از بزرگان فوتبال به خصوص در دهه نود متعلق به فوتبال هلند می‌باشند. در این بین بی‌گمان باید لقب اسطوره را در هلند به  یوهان کرایف داد. او در شیوه بازی خاص و منحصربه‌فرد بود و بازیکنی رؤیایی به شمار می‌رفت. هشت قهرمانی با آژاکس، سه قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا  و قهرمانی با بارسلونا در لالیگا از جمله افتخارات وی دردنیای فوتبال است. او فاتح سه توپ طلای اورپا بوده و از بهترين‌‌هاى دهه ۷۰ ميلادى فوتبال اروپا  وجهان به شمار می‌رود.   در حقیقت کرایف بازيكنى بود كه بـه لطف وجود او، بارسا بـه قله فوتبال اروپا رسيد. یوهان در عرصه مدیریت نیز مورد اقبال قرارگرفته و روزگاری با رای اکثریت قریب به اتفاق آرا اعضای هیئت مدیره باشگاه به عنوان رییس افتخاری باشگاه بارسلونا برگزیده شد. کرایف همچنین چندین مسئولیت رسمی مهم بر عهده داشت که گویای توانایی‌های اوست.

فرانتس بکن باوئر

قیصر فوتبال دنیا، مرد خوشتیپ و خوش لباس ژرمن‌ها متولد سپتامبر 1945  در مونیخ است. مدافع نفوذ ناپذیر آلمان که موفق به کسب جام قهرمانی هم در قامت بازیکن و هم مربی گردیده، اسطوره باشگاه بایرین مونیخ نیز به شمار می‌رود.  او در کنار دشان و ماربو زاگالو تنها کسانی در طول تاریخ فوتبال هستند که هم به عنوان کاپیتان و هم به عنوان سرمربی موفق به کسب جام طلایی جهان شده‌اند. بکن باوئر  پس از پشت سرنهادن دوران  سرمربیگری فعالیت‌های خود  را به پایان نرساند و به عنوان یکی از موفق‌ترین مدیران عرصه فوتبال در تاریخ شناخته می‌شود. او تا سالها ریاست فدراسیون فوتبال آلمان را نیز برعهده داشت. بازی قرن و کتف شکسته بکن باوئر از بیاماندنی ترین بازی‌های جام جهانی بود که علاوه بر داشتن گل‌های فراوان یادآور بازی مدافع آلمانی با کتف شکسته در مقابل ایتالیا مدعی  بود که در نهایت با پیروزی لاجوردی پوشان به پایان رسید. فرانتس تلخ ترین اتفاق زندگی‌اش را مرگ پسرس  اشتفان بکن بائر در 45 سالگی می‌داند.

آلفردودى استفانو

اسطوره باشگاه رئال مادرید، مردی با سه پاسپورت از نگاه بسیاری از بزرگان فوتبال دنیا، بهترین بازیکن تاریخ فوتبال است. هرچند بازی‌های جذاب و دیدنی و تکنیک ناب او کمتر دیده شده است، اما شنیدن هنرنمایی‌های او نیز علامندان به فوتبال را به وجد می‌آورد. دى استفانو پنج دوره پى درپى جام باشگاه‌‌هاى اروپا را با رئال مادريد بـه دست آورد. او همچنین دو بار توپ طلاى اروپا و هشت بار قهرمانى در ليگ اسپانيا را در کارنامه دارد.  هرچند بازیکن سه ملیتی ،آرژانتينى، ايتاليايى و اسپانيايى، در جام جهانی مجال هنرنمایی پیدا نکرد اما او جنجالی ترین انتقال تاریخ را نیز به خود اختصاص داد تا در جریان این انتقال چند باشگاه و کشور دچارچالش‌های فراوانی بشوند، تا جایی که حتی تا امروز هم داستان انتقال دی استفانو به فوتبال اسپانیا هنوز یک مسئله نامشخص و مبهم است.

میشل پلاتینی

فرانسوى ريزجثه متولد شهر نانسى در استان لورن است.  بازیکن تیم نانسی آنقدر به درخشش خود ادامه داد تا به تیم ملی فرانسه راه یافت. میشل در دو جام جهانی 1982 و 1986 حضور داشت اما نتوانست مقامی بهتر از سومی را تجربه کند. كسب چند توپ طلا و  قهرمانی‌های متنوع و متعدد با يووه در ايتاليا و اروپا  را باید از افتخارات سلطان پلاتینی یاد کنیم. درباره او باید عنوان کرد: او فوتبال حرفه‌ای را با باشگاه نانسی و در سال ۱۹۷۲ آغاز کرد و پس از ۷ فصل حضور در این تیم به سنت اتین پیوست. پلاتینی ۵ فصل طلایی را در یوونتوس گذراند و با این تیم به دو عنوان قهرمانی لیگ ایتالیا و یک قهرمانی اروپا دست یافت. اسطوره فوتبال فرانسه که  نوه یک مهاجر ایتالیایی‌تبار است به عنوان مسئول برگزاری جام جهانی ۱۹۹۸ توانایی‌های خود را در مدیریت فوتبال به نمایش گذاشت و پس از آن به عضویت کمیته اجرایی فیفا درآمد. در ماه‌های آغازین سال ۲۰۰۷ پلاتینی به عنوان رییس جدید یوفا انتخاب شد تا یکی از تاثیرگذارترین چهره‌های فوتبال دنیا در آغاز قرن بیست و یکم باشد.

فرنتس پوشكاش

بهترین بازیکن تاریخ فوتبال مجارستان بازیکنی خلاق و فوق ستاره دنیای فوتبال بود که جایزه بهترین گل سال فیفا را به نام او “جایزه پوشکاش” نامگذاری کرده‌اند. او  در ۲۶۲ بازی موفق شد ۲۴۲ گل برای رئال مادرید به ثمر برساند و از این حیث نامش در بین ستاره‌های این باشگاه همواره می‌درخشد.  او همچنین در ۸۵ بازی ملی برای مجارستان ۸۴ گل زد که آماری خیره کننده برای یک بازیکن ملی است. درباره او گفتنی است:  او سرگرد سواره نظام ارتش مجارستان وعضو باشگاه اوژپشت بود. پوشکاش پس از اشغال مجارستان بـه دست ارتش شوروى، بـه اسپانيا پناهنده شد و با ۳۱ سال سن، در حالى كه بیست كيلو از ستاره‌‌هاى آن دوران رئال مادريد همچون كوپا و دى استفانو سنگين‌تر بود، بـه عضويت باشگاه اسپانيایی درآمد و در بـه دست آوردن سه جام قهرمانى اروپا کمک زیادی به رئال مادرید كرد. فرانس پوشكاش در ۶۳۱ مسابقه ۶۲۵؛ گل بـه ثمر رسانده است، عملكردى كه تكرار آن امكان‌پذير نخواهد بود.

جرج بست

درحقیقت باید لقب بااستعدادترین بازیکن بریتانیا را باید به جرج بست ستاره اهل ایرلندشمالی داد. توانایی‌ها و مهارت بست با توپ مثال‌زدنی بود و شاید بتوان او را در راس خوش تکنیک‌ترین بازیکنان جهان قرار داد. جرج بست در ۴۷۰ بازی برای منچستریونایتد ۱۷۹ گل زد و دو قهرمانی لیگ جزیره را با این تیم بدست آورد و همچنین  در سال ۱۹۶۸ قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا را تجربه کرد. بست در ۲۷ سالگی از فوتبال کناره گیری کرد. او درباره خودش گفته است: همان طور که می‌خواستم همه را در زمین دریبل کنم، می‌خواستم در شهر هم همین طور باشم.  او زمانی که در فینال جام باشگاههای اروپا در سال۱۹۶۸درخشید در اوج دوران فوتبالش قرار داشت. جالب است که بست ارتباط عاطفی بسیاری با هوادارانش داشت  تاجایی که  پس از دریافت نامه از طرف طرفدارانش جواب نامه های آنان را می داد. جرج بست زندگی جنجالی داشته است و بارها توسط پلیس بازداشت و با حکم دادگاه زندانی شده است و چندین بار نیز به بیماری‌های سخت مبتلا شده است. آخرین همسر وی به نام آلکس پرسی  درباره او گفته است:  به نظر می‌رسد که جرج بست مأموریت نابودی خودش را آغاز کرده و روز به روز بدتر می‌شود.

زین‌الدین زیدان

اولین قهرمانی فرانسه در جام جهانی با گل‌های زیدان بدست آمده است. در حقیقت تاثیر او در یوونتوس، رئال‌مادرید و تیم ملی فرانسه انکار ناپذیر بوده و دوران بی‌نظیری را در این سه تیم پشت سرنهاده است. اخراج در آخرین بازی ملی و شروع مربیگری او دوران متفاوتی را برای زیزو رقم زده است. باید گفت: ضربات آزاد، دريبل‌‌هاى ريز، بازي‌سازى و ضربه‌‌هاى سروپا بازيكن الجزاير تبار فرانسه در جريان بازى، باور نکردنی بود و او را در زمره ده مرد برتر فوتبال دنیا قرار داده است. او که از پدر و مادر مهاجر الجزایری زاده شده خیلی زود جذب باشگاه یواس سن هنری شد و بعد از گذراندن دوره‌ای در آکادمی المپیک توسط ژان وارود برای بازی در باشگاه کن انتخاب شد. گفتنی است: زیدان چون ملیت فرانسوی الجزایری داشت می‌توانست برای الجزایر هم بازی کند، اما عبدالحمید کرمالی مربی الجزایر او را به تیم ملی دعوت نکرد. وی معتقد بود زیدان بازیکن سریعی نیست و به همین علت زیدان بازی درتیم ملی فرانسه را برگزید. زیدان در ژانویه ۲۰۱۶  بعد از برکناری رافائل بنیتس، سرمربی رئال مادرید شد اما هرگز نتوانست موفقیت‌های دوران بازی خود را در لباس مربیگری تکرار کند.

کریستانو رونالدو و لیونل مسی

رونالدو و مسی ستاره‌های نسل جدید فوتبال جهان هستند که رفته رفته باید در اندیشه خداحافظی از دنیای فوتبال باشند. این دو ستاره در دهه گذشته تمام عناوین برتر فوتبال جهان را به خود اختصاص داده و جای خالی قهرمانی جهان در کارنامه آنان احساس می‌شد اما مسی با قهرمانی در 2022 قطر گوی سبقت را از رونالدوی پرتغالی ربود. در حقیقت نیمکت نشینی رونالدو در پرتغال  اتفاقی بود که رویای فینال آرژانتین، پرتغال را برهم زد و ستاره پرتغالی فوتبال جهان بدون کسب جام در بزرگترین آوردگاه فوتبال دنیا به بازنشستگی نزدیک شد. در این بین رونالدو به دنبال آرامش و ادامه بازی در تیمی است که حواشی آن کمتر باشد و شاید شایعه حضور او در فوتبال آسیا برهمین مبنا رقم خورده و مسی تازه فهمیده است که قهرمانی جهان و بالا بردن جام قهرمانی پیش چشم میلیاردها بیننده لذتی  بیش از حد تصور دارد و این موضوع مسی را به ادامه فوتبال ترغیب کرده است.